Επάγγελμα: Κράχτης

Εμφανίσιμος, κοινωνικός και πολύγλωσσος Τους συναντάμε έξω απο τις ταβέρνες στο Παλιό Λιμάνι, κάθε χρόνο τους καλοκαιρινούς μήνες. Ευγενικοί, άνετοι, πολύγλωσσοι, και με πειθώ προσπαθουν να βάλουν κόσμο -κυρίως τουρίστες- στο μαγαζί. Ο πολύς κόσμος τους ξέρει με ένα όνομα όχι ιδιαιτερα κολακευτικό. Είναι οι “κράχτες” του Παλιού λιμανιού των Χανίων. Ιδιαίτερα αισθητή είναι η παρουσία τους στο Παλιό λιμάνι των Χανίων. Κάθε δέκα περίπου μέτρα ο κάθε “κράχτης”, θα σταματήσει τον περαστικό και θα αρχίσει να τον ενημερώνει λέγοντας του ότι συγκεκριμένη ταβέρνα είναι η πιο φθηνή και έχει το καλύτερο φαγητό. Κυρίως οι “κράχτες” απευθύνονται στους τουρίστες καθώς οι περισσότεροι Χανιώτες γνωρίζουν που θα πάνε. Ρωτήσαμε καταστηματάρχες και μας είπαν ότι ο “κράχτης” βοηθάει τους τουρίστες να επιλέξουν το που θα καθίσουν, «αυτό που τους αρέσει είναι ότι κάποιος τους δίνει πολύ σημασία». Από την άλλη, οι Έλληνες εκνευρίζονται όταν κάθε λίγο και λιγάκι τους σταματούν προσπαθώντας να τους πείσουν να επιλέξουν το εστιατόριο τους. Ο Τζουλιάνο, 32 ετών, εργάζεται ως “κράχτης” εδώ και 5 χρόνια στο Παλιό Λιμάνι. Χαρακτηρίζει τη δουλειά του αρκετά κουραστική και δύσκολη. Πρέπει να μπαίνει στο μυαλό του κάθε εν δυνάμει πελάτη και να βρίσκει την ατάκα που θα τον τραβήξει. Ακόμη αν κάποιος περαστικός έχει τα νεύρα του και του φερθεί άσχημα επειδή του μίλησε, εκείνος πρέπει να το υποστεί, χωρίς να απαντήσει, για να μη δυσφημιστεί το μαγαζί. Κάποιοι Χανιώτες μας απάντησαν ότι εκνευρίζονται και τους αγνοούν, ενώ υπάρχει και η άλλη άποψη που υποστηρίζει ότι είναι και αυτή μια δουλειά με δύσκολες συνθήκες εργασίας. Με την αφόρητη ζέστη, οι “κράχτες” δουλεύουν πολλές ώρες εκτεθειμένοι στον ήλιο. Τα καθήκοντα τους για να τραβήξουν κυρίως τους τουρίστες, γιατί με αυτούς ασχολούνται, είναι πάνω – κάτω τα ίδια. Πρώτα όπως είπαν στη Newspepper, προσπαθούν να δημιουργήσουν ένα είδος φιλίας μεταξύ τους. Τους ρωτάνε τον τόπο καταγωγής τους, πως τους λένε, αν τους αρέσουν τα Χανιά, η ελληνική κουζίνα και μετά τους δείχνουν το εστιατόριο. Το μυστικό της επιτυχίας σύμφωνα με τους “κράχτες”, είναι να μιλούν πολύ και να ψάχνουν πρωτότυπες ατάκες, ώστε να μην είναι όλοι το ίδιο. Όσον αφορά τις τιμές είναι περίπου οι ίδιες στις ταβέρνες της παραλιακής του Ενετικού Λιμένα. Αυτό που διαφέρει είναι η ποιότητα, την οποία και προσπαθούν να διαφημίσουν. Βοηθός στο έργο του “κράχτη”, είναι ο κατάλογος και ιδιαίτερα οι πινακίδες που αναγράφουν τις τιμές. Ο τουρίστας θα σταματήσει στην είσοδο του καταστήματος για να δει πόσο κοστίζει το φαγητό και ο “κράχτης” θα τον πλησιάσει για να κάνει με τα λόγια του τις τιμές πιο προσιτές. Η δουλειά του “κράχτη” δεν είναι εύκολη και απλή, απαιτεί αρκετά προσόντα. Για παράδειγμα πρέπει να είναι εμφανίσιμος για να τραβάει την προσοχή και κατά προτίμηση νέος στην ηλικία. Απαγορεύεται να είναι λιγομίλητος και κλειστός χαρακτήρας και τέλος πρέπει να ξέρει να μιλά ξένες γλώσσες. Ο Τζουλιάνο που αναφέραμε ζει τον χειμώνα στη Φιλανδία και γνωρίζει έξι γλώσσες! Αγγλικά, Φιλανδικά, Γαλλικά, Ιταλικά, Ελληνικά και Αλβανικά.