Εθελοντική αιμοδοσία

Η ανάγκη για αίμα στα νοσοκομεία αυξάνεται κάθε μέρα (χειρουργεία, ατυχήματα, αιματολογικές νόσοι, παιδιά με μεσογειακή αναιμία).Οι καινούριες θεραπείες δε για κακοήθειες απαιτούν υποστήριξη από περιοδικές μεταγγίσεις παραγώγων αίματος. Εντύπωση προκαλούν έρευνες που έχουν δείξει ότι αν όσοι Έλληνες από αυτούς που μπορούν να δώσουν αίμα, έδιναν μια φορά στα δύο χρόνια, τα τμήματα αιμοδοσίας θα είχαν υπερεπαρκή αποθέματα. Η Ελλάδα είναι πολύ πίσω στην ιδέα της αιμοδοσίας. Κατά καιρούς γίνονται διάφορες εκστρατείες για την προσέλκυση εθελοντών αιμοδοσίας. Η αιμοδοσία θεωρείται εθελοντική και μη αμειβόμενη αν το άτομο δίνει αίμα, πλάσμα ή κυτταρικά στοιχεία οικιοθελώς και δεν αμείβεται γι αυτό, είτε με χρήματα είτε με κάποιο άλλο τρόπο που θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι υποκαθιστά χρήματα. Μικρά συμβολικά δώρα ηθικά κυρίως, αναψυκτικά και η καταβολή του άμεσου κόστους της μετάβασης θεωρούνται συμβατά με την έννοια της εθελοντικής αιμοδοσίας. Δίνοντας αίμα, δίνουμε λύση σε ένα κοινωνικό και πολιτισμικό πρόβλημα. Αν ο καθένας μας ρωτήσει την συνείδηση του, σίγουρα θα του έλεγε, «Να κάνω για τους άλλους αυτό που θα ήθελα να κάνουν για μένα». Ο κάθε υγιής πολίτης μπορεί να δώσει αίμα που αποτελεί την σημαντικότερη ύλη ζωής και από την οποία εξαρτάται πολλές φορές η ζωή άλλων ανθρώπων. Εκτός από τους εθελοντές, υπάρχουν και οι λεγόμενοι αιμοδότες περιβάλλοντος ή περιστασιακοί αιμοδότες, είναι αυτοί που καλούνται να δώσουν αίμα όταν κάποιο συγγενικό τους πρόσωπο το χρειάζεται. Είναι σίγουρο ότι τις περισσότερες φορές βρίσκονται κάτω από ψυχολογική και σωματική επιβάρυνση και άρα δεν είναι η καταλληλότερη στιγμή για να αιμοδοτήσουν. Έχει δειχτεί ότι: • 1 φιάλη / 10.000 είναι (+)για HIV στους περιστασιακούς αιμοδότες ενώ στους εθελοντές καμία. • 3 φιάλες / 1.000 είναι (+)για HBV στους περιστασιακούς ενώ 2 φιάλες /10.000 στους εθελοντές. Έτσι τα τμήματα αιμοδοσίας θέλουν να προωθήσουν τον εθελοντισμό, για την προστασία του ίδιου του αιμοδότη δεδομένου ότι βρίσκεται συνεχώς σε κλινικό και εργαστηριακό έλεγχο και επιβεβαιώνεται έτσι η καλή του υγεία. Ακόμη, διασφαλίζεται η ποιότητα του αίματος που χορηγείται, γιατί σίγουρα η ασφάλεια του αίματος του εθελοντή είναι μεγαλύτερη από αυτήν του περιστασιακού αιμοδότη όσον αφορά την πιθανότητα μετάδοσης διαφόρων ιογενών νοσημάτων. Σε συγκεκριμένες περιόδους όπως καλοκαίρι, Χριστούγεννα κ.λ.π. θα υπάρχει η εγγύηση εφεδρείας αίματος. Όσο αυξάνεται η εθελοντική αιμοδοσία τόσο λιγότερο οι υπηρεσίες αιμοδοσίας θα «πιέζουν» το συγγενικό περιβάλλον για την κάλυψη των ασθενών την στιγμή της «ανάγκης». Ο Διευθυντής του Τμήματος Αιμοδοσίας Χανίων, Νίκος Τζαγκαράκης δηλώνει ότι «η Αιμοδοσία σέβεται και κατοχυρώνει την υγεία του αιμοδότη, τον βοηθά σε προβλήματα υγείας του ίδιου και της οικογένειας του, κάθε φορά που χρειαστεί η συμβολή του τμήματος». Πως γίνεται… Αφού ληφθεί το ιατρικό ιστορικό ο αιμοδότης κάθεται στην ειδική καρέκλα της αιμοδοσίας, γίνεται περίδεση του μπράτσου και καλή αντισηψία στην περιοχή που θα ληφθεί το αίμα. Μετά την φλεβοκέντηση, συλλέγεται σε ειδικές σακούλες, που περιέχουν αντιπηκτικές και άλλες ουσίες που βοηθούν την άριστη διατήρηση του αίματος. Πριν αφαιρεθεί η βελόνα λαμβάνονται δείγματα για τις εξετάσεις όπως προβλέπει ο νόμος. Στο τέλος ο αιμοδότης καλείται να μείνει για λίγο ακόμα καθιστός και του προσφέρεται χυμός και σνακ. Θεραπευτική αφαίμαξη Ειδική κατηγορία αιμοδοτών αποτελούν αυτοί που υποβάλλονται σε ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΑΦΑΙΜΑΞΗ. Ο όρος χρησιμοποιείται όταν η αιμοληψία γίνεται με ιατρική θεραπευτική ένδειξη. Πρέπει να υπάρχει έγγραφη γνωμάτευση του θεράποντος γιατρού που να προσδιορίζει την ποσότητα του αίματος που θα ληφθεί, την συχνότητα της αφαίμαξης και τον στόχο. Αν ο ασθενής είναι σοβαρά άρρωστος η αφαίμαξη πρέπει να γίνεται στο χώρο της κλινικής και όχι των αιμοδοτών. Αν το αίμα του ασθενούς είναι ακατάλληλο για μετάγγιση πρέπει να αχρηστευθεί. Ο τελικός σκοπός της αφαίμαξης είναι η βελτίωση των συνθηκών της κυκλοφορίας με τελικό στόχο την άριστη αιμάτωση των ιστών ιδίως των ζωτικών, τη μικρότερη δυνατή κόπωση της καρδιάς και την μικρότερη φθορά των αγγείων. Οι γιατροί τονίζουν ότι με η συγκεκριμένη αιμοδοσία είναι ο μόνος τρόπος να ανανεώνεται το αίμα των αντρών. Τμήμα αιμοδοσίας Χανίων Το τμήμα αιμοδοσίας Χανίων βρίσκεται στο Γενικό Νοσοκομείο. Σύμφωνα με τον διοικητή του τμήματος Νίκο Τζαγκαράκη, παρουσιάζει έλλειψη χώρου, προσωπικού καθώς και εφοδίων. Αυτό όμως είναι μέρος της γενικότερης κατάστασης που επικρατεί στο Εθνικό Σύστημα Υγείας. Οι εγγεγραμμένοι αιμοδότες είναι 1.300 και όσον αφορά τα αποθέματα, ο κ. Τζαγκαράκης τονίζει ότι, «οι ανάγκες του νοσοκομείου καλύπτονται για περίπου 9 μήνες το χρόνο. Το καλοκαίρι και τις αργίες οι περισσότεροι αιμοδότες απέχουν από την διαδικασία».