Πλαστά πιστοποιητικά θανάτου

Θα μπορούσε κανείς να το χαρακτηρίσει …γρηγορόσημο θανάτου!!! Δεν θα ήταν καθόλου υπερβολικό καθώς έτσι κι αλλιώς οι μαρτυρίες για πλαστά πιστοποιητικά θανάτου που εκδίδονται κατά περίπτωση είναι γεγονός που ισχύει σ’ όλη την Ελλάδα. Γιατί η Κρήτη να αποτελεί εξαίρεση; Πόσο αληθινά είναι τα πιστοποιητικά θανάτου που συνοδεύουν το νεκρό στο τελευταίο του ταξίδι; Στο ερώτημα αυτό κανείς δεν μπορεί να δώσει με σιγουριά απάντηση στην περίπτωση που ο νεκρός δεν έχει περάσει από το νεκροτομείο για τη διενέργεια νεκροψίας – νεκροτομής. Η αλήθεια είναι πως οι συγγενείς, ιδιαίτερα στα Χανιά αντιλαμβάνονται τη συγκεκριμένη διαδικασία ως ιεροσυλία και προσπαθούν να την αποφύγουν: «Εγώ στην αρχή εξεπλάγην – δηλώνει χαρακτηριστικά ο ιατροδικαστής Χανίων Σταμάτης Μπελιβάνης – από συγγενείς νεκρών που κατέφταναν τρεμάμενοι στο γραφείο μου με την ιδέα ότι θα γίνει νεκροτομή, ρωτώντας με τι μπορούμε να κάνουμε για να αποφύγουμε την διαδικασία…Ακόμα δεν μπορώ να κατανοήσω τον φόβο που νιώθουν και πάντα περιμένω ο κόσμος να κατανοήσει την αξία της ιατροδικαστικής, το πόσο δύσκολο είναι το έργο που εκτελούμε όλοι οι ιατροδικαστές, και πόσο σημασία έχει για τον ίδιο το νεκρό. Εκείνος είναι που πρέπει να συγκεντρώνει όλη τη σημασία και την αγάπη μας, χρέος μας είναι να φωτίσουμε τα αίτια του θανάτου και να μαθευτεί όλη η αλήθεια». Όπως εξηγεί ο ιατροδικαστής, οι συγγενείς θεωρούν πως ο νεκρός είναι κτήμα τους εκτιμώντας επίσης πως είναι καθαρά δική τους υπόθεση η μεταχείρισή του καθώς και ο τρόπος που θα εξασφαλίσουν το πιστοποιητικό θανάτου. Να σημειωθεί πως πρόκειται για πιστοποιητικό που σύμφωνα με το νόμο έχει δικαίωμα να συντάξει ακόμα και ο ανειδίκευτος γιατρός, επομένως είναι λογικό σ αυτές τις περιπτώσεις να διαπιστώνονται λάθη. «Αυτό το οποίο είναι παράξενο και έχω εντοπίσει στην 5ετή μου θητεία στο χώρο της ιατροδικαστικής μέσα από περιστατικά αλλά και από συζητήσεις με συναδέλφους μου – δηλώνει ο κ. Μπελιβάνης – είναι ότι γίνονται αντιληπτά περιστατικά κατά τα οποία δεν θα έπρεπε να έχουν δοθεί πιστοποιητικά θανάτου και τελικά δίνονται, με αποτέλεσμα άλλες φορές να ανακαλύπτονται ευτυχώς έστω τελευταία στιγμή και να μπαίνουν στη διαδικασία νεκροψίας νεκροτομής, κι άλλες φορές πλέον να είναι αργά, ο άνθρωπος να έχει ταφεί και δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που έχουν γίνει διαδικασίες εκταφών ή έχουν αναστατωθεί αρχές και συγγενείς με ότι αυτό συνεπάγεται…» Κοινό μυστικό μεταξύ γιατρών και ιατροδικαστών είναι περιστατικά που έχουν καταντήσει ανέκδοτα καθώς ο νόμος της σιωπής των συγγενών με συνένοχους γιατρούς αποκαλύπτεται. «Έτυχε ένα περιστατικό – περιγράφει ο ιατροδικαστής- το οποίο ήταν έτοιμο προς ταφή. Επικοινώνησε με τον ιατροδικαστή που ήταν υπηρεσία κάποια συνάδελφος νοσηλεύτρια μέσα από το νοσοκομείο λέγοντάς του, σας ενημερώνω για το περιστατικό που συνέβη σήμερα το πρωί , αυτοκτόνησε ο τάδε, στο τάδε σημείο με το τάδε δηλητήριο.. Ο ιατροδικαστής εξεπλάγην καθώς δεν γνώριζε τίποτα για το περιστατικό που περιέγραφε η νοσηλεύτρια και είχε συμβεί σύμφωνα με τα λεγόμενά της πριν 5 ώρες , δεν κατάφερε να ενημερωθεί ούτε από την Αστυνομία που κι αυτή δεν γνώριζε τίποτα, ώσπου στους διαδρόμους του νοσοκομείου διαπίστωσε από τα λεγόμενα συναδέλφων του ότι πράγματι υπήρχε περιστατικό με αυτοκτονία: Ένας ηλικιωμένος είχε αυτοκτονήσει με δηλητήριο παρουσία τουλάχιστον 20 ατόμων της γειτονιάς του, είχε έρθει το ΕΚΑΒ, είχε βρεθεί η κούπα με το δηλητήριο, είχε αφήσει μάλιστα ιδιόχειρο σημείωμα που εξηγούσε τους λόγους που τον οδήγησαν σ αυτή την πράξη, απλώς οι συγγενείς μη θέλοντας να μπούνε στον κόπο να ενημερώσουν τις Αρχές ή δεν ξέρω για ποιους άλλους λόγους δεν θέλανε να μαθευτεί ότι ο παππούλης αυτοκτόνησε, κι αυτό είναι το κακό των κλειστών κοινωνιών, κατάφεραν με κάποιο τρόπο να βρουν πιστοποιητικό θανάτου που προφανώς έγραφε μια άλλη παθολογική αιτία και ο παππούλης ήταν έτοιμος να πάει να ταφεί…» Είναι γεγονός πως οι γιατροί που χορηγούν πλαστά πιστοποιητικά θανάτου μπορούν να χάσουν ακόμα και την άδεια άσκησης του επαγγέλματός τους και φυσικά κινδυνεύουν να εμπλακούν σε ατέλειωτες δικαστικές περιπέτειες . Χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις του Ιατροδικαστή Χανίων Σταμάτη Μπελιβάνη: «Αναρωτιέμαι αν αυτός ο συνάδελφος που έδωσε το πιστοποιητικό έχει καταλάβει μέχρι σήμερα σε τι τεράστιο λάθος έχει εμπλακεί. Δηλαδή αν ενημερωθεί ο εισαγγελέας για το τι έγινε, αυτός ο συνάδελφος θα βρεθεί χωρίς τίτλο ειδικότητας και θα τραβιέται μια ζωή στα δικαστήρια καθώς πήγε να κάνει μια εξυπηρέτηση , προφανώς ήταν γνωστός της οικογένειας… Δεν θέλω πάντως να πιστεύω πως υπάρχουν συνάδελφοι οι οποίοι δίνουνε πιστοποιητικά θανάτου επί χρήμασι, δεν θέλω σε καμία περίπτωση να το δεχτώ αν και έχω ακούσει ότι συμβαίνει σε μεγαλουπόλεις, και δεν θέλω να πιστεύω πως έχει φτάσει και στην Κρήτη το φαινόμενο του εμπορίου πιστοποιητικών… Ανάλογα περιστατικά -ανέκδοτα έχουν συμβεί κι άλλα πολλά όπου κάτι πάει στραβά και αποκαλύπτεται το πλαστό πιστοποιητικό θανάτου καθώς πέφτουν στην αντίληψή μας. Θα μου πείτε πόσα άλλα δεν πέφτουν … Κανείς δεν γνωρίζει…» Αφήνοντας τον παγωμένο χώρο του νεκροτομείου με ξεπροβοδίζει άτομο από το νοσηλευτικό προσωπικό ψιθυρίζοντάς μου στο αυτί.: «Μην ξαφνιάζεσαι για ότι άκουσες, υπάρχουν και γραφεία τελετών που για γρήγορους θανάτους, στις παροχές υπηρεσιών έχουν έτοιμα υπογεγραμμένα πιστοποιητικά στο συρτάρι τους και φυσικά τα χρεώνουν ανάλογα…..»